
Het verhaal van Amina, Nour en Selam
In een levendige wijk in Rotterdam, waar culturen uit de hele wereld samenkomen, ontmoeten drie vrouwen elkaar in een kleine, warme gemeenschapsruimte. Hoewel hun achtergronden en verhalen verschillen, delen ze een diepe verbondenheid: de wil om vrouwenrechten te beschermen en schadelijke tradities zoals huiselijk geweld en vrouwelijke genitale verminking (FGM) uit te bannen.
Amina’s Verhaal
Amina groeide op in Somalië, waar FGM werd gezien als een onvermijdelijk ritueel dat meisjes moest voorbereiden op vrouwelijkheid. Ze herinnert zich hoe ze als jong meisje haar toekomst tegemoet zag met hoop, maar hoe die dag haar een diepe litteken naliet, zowel fysiek als emotioneel. Toen ze jaren later naar Nederland emigreerde en zelf moeder werd, zwoer ze dat haar dochter nooit hetzelfde zou meemaken.
Maar het was niet makkelijk om haar stem te laten horen. In haar gemeenschap was FGM vaak een onderwerp dat met stilte werd omgeven, verborgen achter de muren van traditie. Amina begon klein, door voorzichtig gesprekken te voeren met andere vrouwen, haar verhaal te delen, en hen uit te nodigen om na te denken over de gevolgen van FGM. Langzaam maar zeker groeide ze uit tot een leider in haar buurt, met een missie om bewustwording te creëren en taboes te doorbreken.
Nour’s Missie
Nour, geboren in Egypte, had een andere strijd gevoerd. In haar jeugd werd geweld binnen het huwelijk vaak als een privézaak gezien, een kwestie waar je niet over sprak. Na jaren van pijnlijke ervaringen in haar eigen huwelijk voelde Nour zich opgesloten in stilte. Pas toen ze in Nederland terechtkwam, ontdekte ze dat er hulp was en dat ze recht had op een leven zonder geweld.
Nour vond steun bij lokale organisaties die vrouwen hielpen om uit gewelddadige situaties te ontsnappen. Dankzij deze ondersteuning bloeide ze op, en haar nieuwe vrijheid gaf haar de kracht om anderen te helpen. Ze begon workshops te organiseren waarin vrouwen werden geïnformeerd over hun rechten, de mogelijkheden van hulpverlening en het belang van mentale en fysieke veiligheid.
Selam’s Kracht
Selam’s verhaal begint in Eritrea, waar de traditie van FGM diepgeworteld was in haar gemeenschap. Als jong meisje kon ze zich niet verzetten tegen de verwachtingen die aan haar werden gesteld, maar toen ze ouder werd en zelf moeder werd, begon ze haar eigen overtuigingen te bevragen. Na een gevaarlijke reis naar Nederland met haar twee kinderen, leerde Selam voor het eerst dat ze niet alleen was in haar strijd tegen schadelijke praktijken.
Met hulp van hulporganisaties en door haar eigen vastberadenheid begon ze anderen in haar gemeenschap te onderwijzen over de fysieke en emotionele schade die FGM kan veroorzaken. Haar werk richtte zich niet alleen op vrouwen, maar ook op mannen, omdat ze geloofde dat echte verandering pas mogelijk was als de hele gemeenschap betrokken was.
Een Beweging Wordt Geboren
Amina, Nour en Selam ontmoetten elkaar tijdens een buurtbijeenkomst, georganiseerd door een lokale stichting tegen geweld. Hun gedeelde ervaringen en passie voor verandering brachten hen samen. Ze beseften dat ze sterker waren als ze samenwerkten en besloten een beweging te starten om zowel huiselijk geweld als FGM aan te pakken.
Hun aanpak was uniek. Ze combineerden persoonlijke verhalen met educatie, organiseerden bijeenkomsten waar vrouwen in een veilige omgeving hun ervaringen konden delen, en werkten samen met hulpinstanties om praktische ondersteuning te bieden. Daarnaast spraken ze op scholen en gemeenschapscentra, waarbij ze jonge generaties inspireerden om gendergelijkheid en veiligheid centraal te stellen.
De Toekomst
Vandaag de dag zijn Amina, Nour en Selam niet alleen stemmen van hoop, maar ook voorbeelden van veerkracht. Hun werk heeft vele vrouwen in hun gemeenschappen geïnspireerd om op te komen voor zichzelf en voor hun kinderen. Samen hebben ze laten zien dat verandering begint bij moedige individuen die de stilte doorbreken en pleiten voor een betere toekomst.
Hun boodschap is simpel maar krachtig: “Veiligheid begint met stem geven aan stilte.”